„სოფლის მხარდაჭერის პროგრამა“ უკვე ორი წელია, რაც ხორციელდება. ხელისუფლების ამ ცნობილ ინიციატივაში, როგორც დემოკრატია და დემოკრატიული ღირებულებები ითვალისწინებს, სოფლის ყველა მცხოვრები უნდა ჩართულიყო და სოფელში არსებული რამდენიმე, ყველაზე პრობლემური საკითხი უნდა მოგვარებულიყო.

ვანის რაიონის სოფელ ყუმურის მოსახლეობა არსებული პროგრამის განხორციელებას მიესალმება, თუმცა იმასაც აღიარებენ, რომ რა სამუშაოებიც შესრულდა, უფრო ხარისხიანად შეიძლებოდა გაკეთებულიყო, ხოლო გამოყოფილი თანხა სოფლის პრობლემების მოსაგვარებლად საკმარისი არ არის. სოფელს XXI საუკუნეში არსებობისთვის მეტი სჭირდება, რათა მოსახლეობისგან სრულად არ დაიცალოს.

აღნიშნული პროგრამის ფარგლებში, სოფელ ყუმურისთვის 2010 წლის ბიუჯეტიდან  13  ათასი  ლარი  გამოიყო.  5   ათასი  ლარი  სოფლის  ცენტრში მდებარე მინი მოედნის შემოღობვისთვის დაიხარჯა, ხოლო დანარჩენი სოფლის შესასვლელიდან ცენტრამდე ორკილომეტრნახევარი გზის მოხრეშვით სამუშაოებს მოხმარდა.

როგორც გამოკითხვით გავარკვიეთ, პროგრამის არსებობის შესახებ უმრავლესობისთვის ცნობილია, თუმც შესრულების დეტალებზე და ფინანსურ საკითხებზე მათთან არავის უსაუბრია.

გია ბოლქვაძე: „კონკრეტულად რამდენი თანხა იყო გამოყოფილი, ეს არ ვიცი, მაგრამ რისთვისაც დაიხარჯა გზის შეკეთებაზე, მართლაც საჭირო იყო, თუმც რამდენად კარგად გაკეთდა, ეს ყველას შეუძლია დაინახოს. როგორც გვითხრეს მსგავსი პროგრამა ყოველწლიური იქნება და, იმედი მაქვს, იმდენი თანხა გამოიყოფა, მომავალში მოასფალტებული გზა გვექნება. თუმცა, რომელ წელში იქნება, ეს კიდევ საკითხავია.“

„სტადიონის შემორაგვა და რამდენიმე ორმოში ხრეშის ჩაყრა უშველის სოფელს, ისედაც ნაცრისფერია და უსიცოცხლოა ყველაფერი?! ახალგაზრდობას აქ გაჩერების სურვილი არ აქვს, ვერც შეედავები, აქ ხომ მათ არანაირი მომავალი არ ექნება. დაინგრა კომუნისტების დროინდელი შენობები, გაუვიდა ვადა და ყავლი. სოფლის გამგებელს აღარც კაბინეტი შერჩა და სად უნდა ჩაეტარებინა ყრილობა, საინტერესოა, ალბათ - სოფლის მოსაცდელში, თუმცა არც ის რომ არ არის „კეთილმოწყობილი?!“ სანამ ჩვენამდე მოაღწია გამოყოფილმა თანხამ, ყველამ წიწკნა ცოტ-ცოტა და, მართლაც, საქმე ხარისხიანად ვერ შესრულდებოდა,“ - განაცხადა სოფელ ყუმურის მცხოვრებმა (ვინაობის დასახელება არ ისურვა).

ახლა სოფლის თავკაცს მოვუსმინოთ.

ლადიკო თვალაბეიშვილი, გამგებელი: „სოფლისთვის პრიორიტეტული საკითხების შერჩევისთვის უშუალოდ კრება არ მოგვიწვევია, მაგრამ სოფელი რამდენიმე უბნად დავყავი და თითოეული უბნის წარმომადგენელმა გამოკითხვა ჩაატარა, შემდეგ საბოლოოდ შევჯერდით და გამოყოფილი თანხა, როგორადაც შეიძლებოდა, სოფლის მიერ დაყენებული, მოსაგვარებელი პრიორიტეტული საკითხებისთვის დაიხარჯა. ხალხის უკმაყოფილებაც გასაგებია, რადგანაც არსებული გზის მონაკვეთი, როგორადაც შეიძლებოდა, კი გაკეთდა, მაგრამ ბუნებრივი პირობების და ადგილმდებარეობის გამო, ყოველი ძლიერი წვიმის შემდეგ მაინც ზიანდება, ამიტომაც რეგულარულ მიხედვას საჭიროებს. შესაძლოა, ასფალტირება თუ მოხდება, ისე ხშირად აღარ იჩინოს თავი ამ პრობლემამ, მაგრამ ეს კიდევ საკმაოდ დიდ თანხებთანაა დაკავშირებული.“ 

სოფლის პროგრამა ასევე ითვალისწინებდა შესრულებულ სამუშაოებზე, რამდენადაც შესაძლებელი იქნებოდა, ადგილობრივი მცხოვრებლები დასაქმებულიყვნენ, თუმც სოფელ ყუმურის შემთხვევაში ასე არ მოხდა და სამუშაოებს რაიონიდან გამოყოფილი ბრიგადა ასრულებდა, რაზეც სოფლის მცხოვრებლებმა უკმაყოფილება გამოთქვეს და ეს ფაქტი იმით ახსნეს, რომ არსებულ მუშათა ჯგუფს რაიონის ხელმძღვანელობის წარმომადგენლები ლობირებენ და, შესაბამისად, დაზოგილ თანხებსაც ისინი იყოფენ.

მამუკა ადეიშვილი: „ჩვენთვის მთავარი იყო, გზა კარგად გაკეთებულიყო. ნებისმიერი სოფლის მცხოვრები უფასოდაც თანახმა იყო, თუ ჩართავდნენ სამუშაოებში და ამით თანხა მუშახელზე დაიზოგებოდა. შესაბამისად, გზა, რომელიც მუდამ პრობლემას წარმოადგენს ჩვენი სოფლისთვის, იქნებ ერთხელ და სამუდამოდ მოგვარებულიყო, მაგრამ ასე არ მოხდა და ისედაც არასაკმარისი თანხის ნახევარი დაქირავებულ მუშებზე დაიხარჯა, ხოლო გზა ისევ საშინელ მდგომარეობაშია.“

ამ საკითხთან დაკავშირებით სოფლის გამგებელმა ჩვენთან საუბარში განაცხადა: „აღნიშნული პროექტით გათვალისწინებულ სამუშაოებს რაიონიდან გამოგზავნილი ერთი ბრიგადა ასრულებს ყველა სოფელში, შესაბამისად - სოფლის მუშახელის ჩართვა საჭიროდ არ მივიჩნიეთ.“

სოფლის მცხოვრებლები ერთხმად აღიარებენ, რომ მათ დეტალურად არ აინტერესებთ, რამდენი ლარი რაში დაიხარჯება, მთავარია - რისთვისაც გამოყოფილია ეს თანხა, ის საქმე გაკეთდეს, ხოლო ფინანსური დეტალები,  პირველ რიგში, სოფლის გამგებელმა, შემდეგ კი - რაიონის წარმომადგენლებმა გააკონტროლონ.

ყუმურელები იმედოვნებენ, რომ მომავალ წელს  აღნიშნული პროგრამის ფარგლებში, გაცილებით მეტი თანხა გამოიყოფა და მოგვარდება რამდენიმე, სოფლისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი საკითხი: სოფლის გზა, გარე განათება, ბუნებრივი გაზის შეყვანა, სოფლის ინფრასტრუქტურის მოწესრიგება...