როგორც სპეციალისტები ამბობენ: ქუთაისს წყალი არ უნდა უჭირდეს, რადგან ეს ის ადგილია, სადაც კავკასიონის ქედი მთავრდება და იწყება კოლხეთის დაბლობი. ქუთაისის შემდეგ რიონი 10 კილომეტრზე ვერტიკალურ სიმაღლეს მხოლოდ 85 მეტრით კარგავს. ანუ ეს არის სიმაღლეთა სხვაობა იქ, სადაც ნიადაგი წყლით სავსეა. აქედან გამომდინარე, შეიძლება ითქვას, ქუთაისიდან დაწყებული ფოთამდე ნიადაგში იმდენი წყალია, ნახევარ ევროპას ეყოფა. გრუნტის წყალს გაფილტვრა თითქმის არ სჭირდება, რადგან ბუნებრივად სუფთა სასმელი წყალია.
გრუნტის წყალზეა აშენებული მუხიანისა და ფარცხანაყანების სათავე ნაგებობები. თუმცა არის შედარებით პატარა სათავე, რომელიც მდინარე გუბისწყლის აუზიდან იღებს წყალს. ფარცხანაყანების და მუხიანის სათავე ნაგებობებზე 30 მეტრიანი ჭებია გაკეთებული, სადაც არტეზიული ტუმბოებით ხდება წყლის შეგროვება. შუალედურია მაღლაკის გადამქაჩი სადგური, საიდანაც ქალაქის აუზებში ნაწილდება წყალი. ამ ეტაპზე ქუთაისს 6 აუზი აქვს, თუმცა საუბარია კიდევ ერთის დამატებაზე.
გრუნტიდან ამოღებული წყლიდან დაწყებული ონკანებში გამომავალი წყლით დამთავრებული, ყველაფერი ქუთაისის „წყალკანალს“ ეკუთვნოდა. რომელიც შემდეგ გადაეცა შპს „დასავლეთის წყალს.“ ამ ეტაპზე იურიდიულად პასუხისმგებელი პირი შპს „დასავლეთის წყალია“, რომლის ხელმძღვანელია კახა მაღლაკელიძე.
როგორც ასოციაცია „ასას“ ხელმძღვანელი ზაზა ხელაძე ამბობს, მაღლაკელიძესთან დაკავშირება ამ თანამდებობის მიღების შემდეგ, პრაქტიკულად, შეუძლებელი გახდა. თუმცა მთავარი პრობლემა სათავენაგებობებზე არსებული მდგომარეობაა. „სათავენაგებობებზე უკანასკნელი 30 წლის მანძილზე სარემონტო სამუშაოები არ ჩატარებულა, რადგან სახელმწიფოს სარემონტო თანხა არ ჰქონდა. პარალელურად მოსახლეობაც არ იხდიდა სასმელი წყლის საფასურს. შპს „ქუთაისის წყალს“ კი, ფაქტობრივად, ფული არ ჰქონდა, ხოლო იმ მცირე თანხას, რაც შედიოდა წყლის გადასახადიდან, ხელფასად იყენებდნენ. დღეს სათავე ნაგებობის თითქმის ყველა დეტალი გამოსაცვლელი ან შესაკეთებელია. ვფიქრობ, რაღაც ნაწილი დასანგრევიცაა და თავიდან უნდა აშენდეს, მაგალითად, სატუმბე დანადგარები. გარდა ამისა, სანიტარული ზონა არ არის დაცული არც ერთ სათავე ნაგებობაზე, რომელიც რამდენიმე კილომეტრის რადიუსით შემოღობილი უნდა იყოს. როგორც წესი, სანიტარულ ზონაში პირუტყვი არ უნდა შედიოდეს. აქედან გამომდინარე ის წყალი, რომელიც დღეს მოედინება ქუთაისელების ონკანებში, არ არის იმ ხარისხის, რასაც გვპირდებოდნენ.“
სათავენაგებობებზე არსებული ვითარების შესახებ შპს „დასავლეთის წყალის“ დირექტორს კახა მაღლაკელიძეს ტელეფონით დავუკავშირდით. საუბრისას მან აღნიშნა: „სათავენაგებობებზე სამუშაოები სისტემატურად მიმდინარეობს. ბოლო სამუშაო ერთი კვირის წინ დავასრულეთ. რაც შეეხება სანიტარული ზონის არსებობას, სტანდარტი რასაც ითვალისწინებს, იმ მასშტაბით ირგვლივ ორმოა ამოთხრილი, რათა საქონელი არ გადავიდეს. წვიმის დროს მართალია მიწა იყრება, მაგრამ მას ჩვენ სისტემატურად ვასუფთავებთ. რაც შეეხება სასმელი წყლის დაქლორვას, ის იმ ნორმებით იქლორება, რასაც სტანდარტი ითვალისწინებს. მართალია, ტუმბოები მოძველებულია, მაგრამ ეს სასმელი წყლის მიწოდებაში პრობლემას არ გვიქმნის.“
დღევანდელი სამართლებრივი ბაზიდან გამომდინარე, არავინ აკონტროლებს წყლის ხარისხს რომელიც ონკანში მოდის. წყალს აუზში და სათავენაგებობაზე ამოწმებენ. ზაზა ხელაძე ამბობს: „რა თქმა უნდა, წყალი იქლორება და მუშავდება კიდევაც, მაგრამ რა რაოდენობით ერევა ქლორი, არავინ ამოწმებს. ხშირად, როდესაც ონკანში წყალი მოდის, რძისფერია, რაც იმას ნიშნავს, რომ მასში დიდია ქლორის რაოდენობა. რაც შეეხება ქალაქის ქსელს, ეს არის დაახლოებით 450 კილომეტრის მილსადენი სხვადასხვა დიამეტრის მილებით, რომელიც მთელ ქალაქშია განაწილებული და კვებავს მოსახლეობას. ეს მილები იყო შპს „ქუთაისის წყალის“, ახლა კი უკვე ეკუთვნის შპს „დასავლეთის წყალს“. ზაზა ხელაძე განაგრძობს: „საინტერესოა, როცა შპს „ქუთაისის წყალი“ ვერ უვლიდა ამ 450 კილომეტრიან მილსადენებს, შპს „დასავლეთის წყალი“ როგორ მოუვლის მთლიანად დასავლეთ საქართველოს წყალს? ფაქტია, რომ მილსადენები ყველგან ამორტიზებულია და ახალია გასაკეთებელი. ჩვენი წყალი შემადგენლობით გაცილებით სუფთა და გემრიელია, ვიდრე ევროპაში ან რუსეთში. მაგრამ როგორც კი ეს წყალი მოხვდება მილსადენებში და წამოვა მაღლაკის გადასაქაჩი აუზიდან ქალაქის აუზებში წყალი ხარისხს კარგავს. ქალაქში არსებული მილები დახვრეტილია, თანაც მოსახლეობას წყალი დღე-ღამის განმავლობაში 5-6 საათით მიეწოდება. რაც ნიშნავს იმას, რომ როცა წყალი მილში გადის, მის გარშემო არსებულ ტერიტორიას, როგორც კი შეჩერდება, გადენილი წყალი კვლავ მილში ბრუნდება, ეს კი მილის დაბინძურებას იწვევს, ამიტომ სასმელ წყალს ზედმეტ ქლორს უკეთებენ, რათა ეს შენარევი წყალი გაანეიტრალოს.“
სპეციალისტების თქმით, ქუთაისში წყლის დაბინძურება მხოლოდ და მხოლოდ შიდა ქსელის გაუმართაობის გამო ხდება. აქ ორი პრობლემაა: სტრუქტურულად არასერიოზული დამოკიდებულება წყლისადმი და ქალაქის შიდა ქსელი. ამ უკანასკნელში შედის წყალი თავისი აუზებით და გამანაწილებელი ქსელებით. საინტერესოა ერთი დეტალიც. დღეს რიონი გაივლის ქუთაისს, კოპიტნარიდან კი 19 კილომეტრით უკანვე ვექაჩებით სასმელ წყალს.Eეს იწვევს დამატებითი რაოდენობის ელექტრო-ენერგიის ხარჯს. სპეციალისტები ამ საკითხს ყველაზე დიდ მინუსად აღიარებენ ქუთაისის სასმელ წყალთან დამოკიდებულებაში. რაც შეეხება წყლის სისტემას და სტრუქტურას, ამ სისტემაში მომპოვებელი, გადამამუშავებელი და მიმწოდებელი ერთი ორგანიზაციაა - შპს „დასავლეთის წყალი“. ახალ სისტემაში კი არსად ჩანს კანალიზაციაზე პასუხისმგებელი ორგანიზაცია.