უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატი ნინო გვენეტაძე დეპუტატ ზაქარია ქუცნაშვილის მიერ დასმულ კითხვებს პასუხობს.
საპარლამენტო უმრავლესობის წარმომადგენლის შეკითხვებს გვენეტაძემ ჟურნალისტებთან დღევანდელ შეხვედრაზე უპასუხა, თუმცა მან პასუხი 9 კითხვიდან მხოლოდ 5-ს გასცა, დანარჩენებთან მიმართებაში კი დეპუტატი კონსტიტუციის 84-ე მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული იმპერატიული დათქმის: "არავის არ აქვს უფლება მოსამართლეს მოსთხოვოს ანგარიში კონკრეტულ საქმესთან დაკავშირებით" დარღვევაში დაადანაშაულა.
"ინტერპრესნიუსი" უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატის მიერ კითხვებზე გაცემულ პასუხებს უცვლელად გთავაზობთ:
"საზოგადოებისთვის ცნობილია, რომ ბატონმა ზაქარია ქუცნაშვილმა მომმართა კითხვებით და აღნიშნული ახსნა იმით, რომ უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატის მიმართ საზოგადოებაში არსებობს კითხვები. როცა კითხვებს გავეცანი მივიღე გადაწყვეტილება, რომ გარკვეულწილად საზოგადოების ინფორმირება მომეხდინა და ფრაქციის სხდომამდე მეცნობებინა საზოგადოებისთვის ჩემი დამოუკიდებულება დასმულ კითხვებთან მიმართებაში.
ბატონმა ზაქარიამ თითქოსდა მაღალი საჯარო ინტერესის დაკმაყოფილების მიზნით ჩემი სამოსამართლეო საქმიანობის შესაფასებლად დასმული 9 კითხვიდან 4 კითხვაში პირდაპირ მოითხოვა საკასაციო ინსტანციაში სისხლის სამართლის საქმეთა პალატაში ჩემი მონაწილეობით კოლეგიალურად განხილულ საქმეებზე კომენტარებისა და შეფასებების გაკეთება, ანუ მომთხოვა ანგარიში კონკრეტულ საქმეებთან დაკავშირებით. მხედველობაში მაქვს ბატონი ზაქარიას მიერ დასმული მე-5, მე-6, მე-7 და მე-8 შეკითხვა. კერძოდ: მე-5 და მე-6 შეკითხვასთან დაკავშირებით ბატონი დეპუტატისთვის არ აღმოჩნდა დამაკმაყოფილებელი ჩემი და მერაბ ტურავას მიერ საზოგადოებისთვის მიწოდებული ინფორმაცია, რომელიც "რუსთავი 2"-ის ეთერით მომზადებულ სიუჟეტს მიეძღვნა და დამატებით მოითხოვა ანგარიში კანონიერ ძალაში მყოფ გადაწყვეტილებებზე, რომელიც მხარის მიერ არ გასაჩივრებულა სტრასბურგის ევროპულ სასამართლოში. იურისტი დეპუტატი მე-5 შეკითხვაში ასევე განმეორებით შეეხო საკასაციო ინსტანციის მოსამართლეების მიერ თითქოსდა მექრთამე პოლიციელების გამართლებას და მათი ქმედებების ასევე თითქოსდა უკიდურესი აუცილებლობით გამართლების საკითხს, რაც ასევე "რუსთავი 2"-ის მიერ გავრცელდა და არის სრული სიცრუე და დეზინფორმაცია. მე-6 კითხვაში ბატონმა ზაქარიამ ასევე გაიმეორა გადაცემაში გაჟღერებული, გარდაბნის რაიონული სასამართლოს მოსამართლის მიერ ქრთამის აღების ფაქტი და დამატებით დაინტერესდა, გადავამოწმე თუ არა მე, როგორც მოსამართლემ პროკურატურაში ამ ფაქტთან დაკავშირებით პროკურატურის მიერ გამოძიების დაწყების ფაქტი. ჩემი სამოსამართლეო საქმიანობის შესაფასებლად, დეპუტატმა თვითშეზღუდვისა და თვითცენზურის კულტურის გარეშე საქართველოს კონსტიტუციის 84-ე მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული იმპერატიული დათქმა: არავის არ აქვს უფლება მოსამართლეს მოსთხოვოს ანგარიში კონკრეტულ საქმესთან დაკავშირებით, დაარღვია და პალატის შემადგენლობაში ჩემი მონაწილეობით განხილულ საქმეებზე ასევე მოითხოვა ანგარიში. ჩემი სამოსამართლეო საქმიანობის გაუმართლებელი და უხეში ხელყოფის მცდელობით დეპუტატი შეეცადა ეჭვქვეშ დაეყენებინა სასამართლო ხელისუფლების ავტორიტეტი, რაც სასამართლოს დამოუკიდებლობისა და მიუკერძოებლობის მაღალ იდეალს ეწინააღმდეგება. ასევე დეპუტატმა ქუცნაშვილმა საკუთარი ფრაქციის მოთხოვნა გაითვალისწინა და მე-6 და მე-7 კითხვებში, კონკრეტულად ვინმე მჭედლიძის მიმართ გამამტყუნებელ გადაწყვეტილებასთან დაკავშირებით ასევე მოითხოვა ანგარიში ჩემს მიერ მტკიცებულებების შეფასების ნაწილში, ხოლო მე-8 კითხვით დეპუტატ ვალერი გელაშვილის ინტერესების დამცველად მოგვევლინა და კოლეგიური წესით განხილულ საქმეში დაინტერესდა ჩემზე განხორციელებლი ზეწოლის ფაქტებით და დეპუტატ გელაშვილის ნათესავების პატიმრობისა და მისთვის განსაკუთრებით დიდი ოდენობით ღირებულების ქონების ჩამორთმევის საკითხით. ჩემთვის გასაოცარია ბატონი დეპუტატი გელაშვილის უფლებების დარღვევაზე ამ საქმით მსჯელობა, რომელიც ასევე არ გამხდარა დავის საგანი საერთაშორისო ან ევროპულ სასამართლოში მთელი ამ წლების განმავლობაშიც. ამ შემთხვევაშიც ბატონი ზაქარიას მიერ დაირღვა კონსტიტუციით, გაეროსა და ევროსაბჭოს უამრავი რეზოლუციით აღიარებული სასამართლოს დამოუკიდებლობის სავალდებულო პრინციპი. აღნიშნულმა ჩრდილი მიაყენა ჩემი, როგორც იმდროინდელი მოსამართლის ავტორიტეტს და სასამართლოს მიუკერძოებლობას, არადა ამ მაღალი პრინციპის დასაცავად ჩემი და ჩემი კოლეგების სასამართლო ხელისუფლებიდან უკანონოდ დევნის შემდეგ დღენიადაგ ვიბრძოდი.
დღეს მე, როგორც უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატმა უნდა დავიცვა სასამართლო ხელისუფლების ავტორიტეტი და მიუკერძოებლობა. ამასთან, მოქმედ მოსამართლეთა კორპუსს უნდა განვუმტკიცო რწმენა, რომ არავის აქვს უფლება მოსთხოვოს ანგარიში მოსამართლეს თავის სამოსამართლეო საქმიანობასთან დაკავშირებით, გარდა კანონმდებლობით გათვალისწინებული პროცედურებისა და წესისა.
რაც შეეხება კითხვების იმ ნაწილს, სადაც დეპუტატის მიერ დასმულია შეკითხვები, რომლებიც საჯარო ინფორმაციას უკავშირდება და მისი მოპოვება ისედაც უზრუნველყოფილია. მე გავცემ პასუხებს საჯაროდ ფრაქციის სხდომამდეც და ბუნებრივია, ფრაქციის სხდომაზეც.
1 კითხვა არის ასეთი ხასიათის: რამდენი გამამართლებელი განაჩენი გაქვთ გამოტანილი მრავალწლიანი სამოსამართლეო საქმიანობისას? – მოგეხსენებათ, 1999 წლიდან 2005 წლამდე მე ვიყავი მოსამართლე და ამ პერიოდში მოქმედი სისხლის სამართლის საპროცესო კანონმდებლობის მიხედვით, სისხლის სამართლის საქმეთა საკასაციო პალატის გადაწყვეტილება გამოდიოდა განაჩენის განჩინების სახით და ითვალისწინებდა განაჩენის გაუქმებას, საქმის შეწყვეტას ან განაჩენის შეცვლას განსასჯელის სასიკეთოდ. აღნიშნული სახის გადაწყვეტილებები ამ პერიოდში ჩემი და ჩემი კოლეგების მონაწილეობით – ანუ კოლეგიურად საქმის განხილვის წესით, ათეულობით მაქვს გამოტანილი, სადაც მე ან ვთავმჯდომარეობ პალატის სხდომებს, ან ვმონაწილეობ საქმის განხილვაში, როგორც მოსამართლე. აღნიშნული განჩინებები გამოქვეყნებულია, მათ შორის არაერთ გახმაურებულ საქმეზე. იყო შემთხვევა, როდესაც საკასაციო პალატამ, ჩემი მონაწილეობით თვით უვადო თავისუფლების აღკვეთით მსჯავრდებული პირიც კი გაამართლა.
კითხვა 2: ვინ გაგიწიათ რეკომენდაცია უზენაესი სასამართლოს მოსამართლის თანამდებობაზე? – ჩემი კანდიდატურის წარმდგენი მაშინდელი საქართველოს უზენაესი სასამართლოს შესახებ კანონის შესაბამისად გახლდათ საქართველოს უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე ბატონი ლადო ჭანტურია. ამ წარდგენას მხარს უჭერდა იმ დროინდელი რეფორმატორთა გუნდი, რომელიც ქვეყანაში მართლმსაჯულების რეფორმას ახორციელებდა.
კითხვა 3: ზაზა მეიშვილთან ერთად მონაწილეობდით თუ არა მოსამართლეთა დისციპლინურ დევნაში? – საქართველოს საერთო სასამართლოების მოსამართლეთა დისციპლინური პასუხისმგებლობისა და დისციპლინური სამართალწარმოების შესახებ კანონის იმჟამინდელი რედაქციის 21-ე მუხლის შესაბამისად, საქართველოს საერთო სასამართლოების მოსამართლის მიმართ წარმებულ დისციპლინურ საქმეებს განიხილავდა სადისციპლინო საბჭო, რომელიც შედგებოდა 4 მოსამართლე წევრისა და 4 არამოსამართლე წევრისგან. 2000 წლიდან 2004 წლის მარტამდე მე ამ საბჭოს ვთავმჯდომარეობდი, ამავდროულად გახლდით საბჭოს ერთი-ერთი კოლეგიის მოსამართლე წევრი. საბჭოს 4 არამოსამართლე წევრს შორის იყო ბატონი ზაზა მეიშვილი. ის, როგორც არამოსამართლე წევრი მონაწილეობდა დისციპლინურ საქმეთა განხილვაში მოსამართლეებთან მაია ვაჩაძესა და დავით ანანიძესთან ერთად კოლეგიაში, ხოლო გადაწყვეტილების გასაჩივრების შემთხვევაში უკვე სადისციპლინო საბჭოში. კანონით დადგენილი საგამონაკლისო შემთხვევების დროს, როდესაც ჩვენი კოლეგიის შემადგენლობაში არ იყო არამოსამართლე წევრი, ჩანაცვლება ხდებოდა ბატონი ზაზა მეიშვილით. ასეთი შემადგენლობით საქმეთა განხილვის რაოდენობა არ აცილებულა სამს ან მაქსიმუმ ოთხს.
კითხვა 4: ზაზა მეიშვილთან ერთად მოსამართლეთა დევნისას ათავისუფლებდით თუ არა მათ თანამდებობიდან, მათ შორის საპროცესო ვადების დარღვევისას? – მოსამართლეთა თანამდებობიდან გათავისუფლების კანონით გათვალისწინებული საფუძვლების არსებობისას სადისციპლინო კოლეგია ან საბჭო კოლეგიის გადაწყვეტილების გასაჩივრების შემთხვევაში ათავისუფლებდა მოსამართლეებს დაკავებული თანამდებობიდან. აქ ვგულისხმობ დისციპლინური სამართალწარმოების შესახებ კანონის მე-2 და მე-4 მუხლის მოთხოვნებს. ჩემი მონაწილეობით სადისციპლინო საბჭოსა თუ კოლეგიაში საქმის განხილვის შედეგად თანამდებობიდან გათავისუფლდა 4 მოსამართლე, ხოლო დისციპლინური გადაცდომის ჩადენაში გამართლებულ იქნა 6 მოსამართლე. აქვე დავძენ, რომ აღნიშნული სტატისტიკა არის საჯარო ინფორმაცია და მისი მოძიება ნებისმიერ დაინტერესებულ პირს შეუძლია.
მე-9 კითხვა: საქართველის მოსამართლემ კანონიერ დოკუმენტად და დასაშვებ მტკიცებულებად შეიძლება თუ არა ცნოს სეპარატისტული ხელისუფლების მიერ გაცემული რომელიმე აქტი? – აღნიშნული შეკითხვა უკავშირდება დაკავებული გემიდან ამოღებულ დოკუმენტს, რომელიც ჩვენი საკასაციო ინსტანციის პალატის მიერ მტკიცებულებად იქნა გამოყენებული. ეს ინფორმაცია ადასტურებდა აფხაზეთის ტერიტორიაზე დაკავებული გემის ყოფნის ფაქტს. არაღიარებულ ტერიტორიაზე გაცემული დოკუმენტის მტკიცებულად მიჩნევა, თუ ის ამა თუ იმ ფაქტს ადასტურებს, არის მხოლოდ არა ქართული არამედ საერთაშორისო პრაქტიკით აღიარებული პრეცენდენტი და ამას ალტერნატივა არ აქვს. აღნიშნული არამც და არამც არ ნიშნავს ამ ტერიტორიის დამოუკიდებლობის აღიარებას სასამართლო გადაწყვეტილებაში", - განაცხადა ნინო გვენეტაძემ.
stdClass Object ( [id] => 321305 [title] => ნინო გვენეტაძე დეპუტატ ზაქარია ქუცნაშვილს პასუხობს [alias] => nino-gvenetadze-deputat-zaqaria-qucnashvils-pasukhobs [title_alias] => [introtext] => უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატი ნინო გვენეტაძე დეპუტატ ზაქარია ქუცნაშვილის მიერ დასმულ კითხვებს პასუხობს. [fulltext] =>
საპარლამენტო უმრავლესობის წარმომადგენლის შეკითხვებს გვენეტაძემ ჟურნალისტებთან დღევანდელ შეხვედრაზე უპასუხა, თუმცა მან პასუხი 9 კითხვიდან მხოლოდ 5-ს გასცა, დანარჩენებთან მიმართებაში კი დეპუტატი კონსტიტუციის 84-ე მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული იმპერატიული დათქმის: "არავის არ აქვს უფლება მოსამართლეს მოსთხოვოს ანგარიში კონკრეტულ საქმესთან დაკავშირებით" დარღვევაში დაადანაშაულა.
"ინტერპრესნიუსი" უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატის მიერ კითხვებზე გაცემულ პასუხებს უცვლელად გთავაზობთ:
"საზოგადოებისთვის ცნობილია, რომ ბატონმა ზაქარია ქუცნაშვილმა მომმართა კითხვებით და აღნიშნული ახსნა იმით, რომ უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატის მიმართ საზოგადოებაში არსებობს კითხვები. როცა კითხვებს გავეცანი მივიღე გადაწყვეტილება, რომ გარკვეულწილად საზოგადოების ინფორმირება მომეხდინა და ფრაქციის სხდომამდე მეცნობებინა საზოგადოებისთვის ჩემი დამოუკიდებულება დასმულ კითხვებთან მიმართებაში.
ბატონმა ზაქარიამ თითქოსდა მაღალი საჯარო ინტერესის დაკმაყოფილების მიზნით ჩემი სამოსამართლეო საქმიანობის შესაფასებლად დასმული 9 კითხვიდან 4 კითხვაში პირდაპირ მოითხოვა საკასაციო ინსტანციაში სისხლის სამართლის საქმეთა პალატაში ჩემი მონაწილეობით კოლეგიალურად განხილულ საქმეებზე კომენტარებისა და შეფასებების გაკეთება, ანუ მომთხოვა ანგარიში კონკრეტულ საქმეებთან დაკავშირებით. მხედველობაში მაქვს ბატონი ზაქარიას მიერ დასმული მე-5, მე-6, მე-7 და მე-8 შეკითხვა. კერძოდ: მე-5 და მე-6 შეკითხვასთან დაკავშირებით ბატონი დეპუტატისთვის არ აღმოჩნდა დამაკმაყოფილებელი ჩემი და მერაბ ტურავას მიერ საზოგადოებისთვის მიწოდებული ინფორმაცია, რომელიც "რუსთავი 2"-ის ეთერით მომზადებულ სიუჟეტს მიეძღვნა და დამატებით მოითხოვა ანგარიში კანონიერ ძალაში მყოფ გადაწყვეტილებებზე, რომელიც მხარის მიერ არ გასაჩივრებულა სტრასბურგის ევროპულ სასამართლოში. იურისტი დეპუტატი მე-5 შეკითხვაში ასევე განმეორებით შეეხო საკასაციო ინსტანციის მოსამართლეების მიერ თითქოსდა მექრთამე პოლიციელების გამართლებას და მათი ქმედებების ასევე თითქოსდა უკიდურესი აუცილებლობით გამართლების საკითხს, რაც ასევე "რუსთავი 2"-ის მიერ გავრცელდა და არის სრული სიცრუე და დეზინფორმაცია. მე-6 კითხვაში ბატონმა ზაქარიამ ასევე გაიმეორა გადაცემაში გაჟღერებული, გარდაბნის რაიონული სასამართლოს მოსამართლის მიერ ქრთამის აღების ფაქტი და დამატებით დაინტერესდა, გადავამოწმე თუ არა მე, როგორც მოსამართლემ პროკურატურაში ამ ფაქტთან დაკავშირებით პროკურატურის მიერ გამოძიების დაწყების ფაქტი. ჩემი სამოსამართლეო საქმიანობის შესაფასებლად, დეპუტატმა თვითშეზღუდვისა და თვითცენზურის კულტურის გარეშე საქართველოს კონსტიტუციის 84-ე მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული იმპერატიული დათქმა: არავის არ აქვს უფლება მოსამართლეს მოსთხოვოს ანგარიში კონკრეტულ საქმესთან დაკავშირებით, დაარღვია და პალატის შემადგენლობაში ჩემი მონაწილეობით განხილულ საქმეებზე ასევე მოითხოვა ანგარიში. ჩემი სამოსამართლეო საქმიანობის გაუმართლებელი და უხეში ხელყოფის მცდელობით დეპუტატი შეეცადა ეჭვქვეშ დაეყენებინა სასამართლო ხელისუფლების ავტორიტეტი, რაც სასამართლოს დამოუკიდებლობისა და მიუკერძოებლობის მაღალ იდეალს ეწინააღმდეგება. ასევე დეპუტატმა ქუცნაშვილმა საკუთარი ფრაქციის მოთხოვნა გაითვალისწინა და მე-6 და მე-7 კითხვებში, კონკრეტულად ვინმე მჭედლიძის მიმართ გამამტყუნებელ გადაწყვეტილებასთან დაკავშირებით ასევე მოითხოვა ანგარიში ჩემს მიერ მტკიცებულებების შეფასების ნაწილში, ხოლო მე-8 კითხვით დეპუტატ ვალერი გელაშვილის ინტერესების დამცველად მოგვევლინა და კოლეგიური წესით განხილულ საქმეში დაინტერესდა ჩემზე განხორციელებლი ზეწოლის ფაქტებით და დეპუტატ გელაშვილის ნათესავების პატიმრობისა და მისთვის განსაკუთრებით დიდი ოდენობით ღირებულების ქონების ჩამორთმევის საკითხით. ჩემთვის გასაოცარია ბატონი დეპუტატი გელაშვილის უფლებების დარღვევაზე ამ საქმით მსჯელობა, რომელიც ასევე არ გამხდარა დავის საგანი საერთაშორისო ან ევროპულ სასამართლოში მთელი ამ წლების განმავლობაშიც. ამ შემთხვევაშიც ბატონი ზაქარიას მიერ დაირღვა კონსტიტუციით, გაეროსა და ევროსაბჭოს უამრავი რეზოლუციით აღიარებული სასამართლოს დამოუკიდებლობის სავალდებულო პრინციპი. აღნიშნულმა ჩრდილი მიაყენა ჩემი, როგორც იმდროინდელი მოსამართლის ავტორიტეტს და სასამართლოს მიუკერძოებლობას, არადა ამ მაღალი პრინციპის დასაცავად ჩემი და ჩემი კოლეგების სასამართლო ხელისუფლებიდან უკანონოდ დევნის შემდეგ დღენიადაგ ვიბრძოდი.
დღეს მე, როგორც უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატმა უნდა დავიცვა სასამართლო ხელისუფლების ავტორიტეტი და მიუკერძოებლობა. ამასთან, მოქმედ მოსამართლეთა კორპუსს უნდა განვუმტკიცო რწმენა, რომ არავის აქვს უფლება მოსთხოვოს ანგარიში მოსამართლეს თავის სამოსამართლეო საქმიანობასთან დაკავშირებით, გარდა კანონმდებლობით გათვალისწინებული პროცედურებისა და წესისა.
რაც შეეხება კითხვების იმ ნაწილს, სადაც დეპუტატის მიერ დასმულია შეკითხვები, რომლებიც საჯარო ინფორმაციას უკავშირდება და მისი მოპოვება ისედაც უზრუნველყოფილია. მე გავცემ პასუხებს საჯაროდ ფრაქციის სხდომამდეც და ბუნებრივია, ფრაქციის სხდომაზეც.
1 კითხვა არის ასეთი ხასიათის: რამდენი გამამართლებელი განაჩენი გაქვთ გამოტანილი მრავალწლიანი სამოსამართლეო საქმიანობისას? – მოგეხსენებათ, 1999 წლიდან 2005 წლამდე მე ვიყავი მოსამართლე და ამ პერიოდში მოქმედი სისხლის სამართლის საპროცესო კანონმდებლობის მიხედვით, სისხლის სამართლის საქმეთა საკასაციო პალატის გადაწყვეტილება გამოდიოდა განაჩენის განჩინების სახით და ითვალისწინებდა განაჩენის გაუქმებას, საქმის შეწყვეტას ან განაჩენის შეცვლას განსასჯელის სასიკეთოდ. აღნიშნული სახის გადაწყვეტილებები ამ პერიოდში ჩემი და ჩემი კოლეგების მონაწილეობით – ანუ კოლეგიურად საქმის განხილვის წესით, ათეულობით მაქვს გამოტანილი, სადაც მე ან ვთავმჯდომარეობ პალატის სხდომებს, ან ვმონაწილეობ საქმის განხილვაში, როგორც მოსამართლე. აღნიშნული განჩინებები გამოქვეყნებულია, მათ შორის არაერთ გახმაურებულ საქმეზე. იყო შემთხვევა, როდესაც საკასაციო პალატამ, ჩემი მონაწილეობით თვით უვადო თავისუფლების აღკვეთით მსჯავრდებული პირიც კი გაამართლა.
კითხვა 2: ვინ გაგიწიათ რეკომენდაცია უზენაესი სასამართლოს მოსამართლის თანამდებობაზე? – ჩემი კანდიდატურის წარმდგენი მაშინდელი საქართველოს უზენაესი სასამართლოს შესახებ კანონის შესაბამისად გახლდათ საქართველოს უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე ბატონი ლადო ჭანტურია. ამ წარდგენას მხარს უჭერდა იმ დროინდელი რეფორმატორთა გუნდი, რომელიც ქვეყანაში მართლმსაჯულების რეფორმას ახორციელებდა.
კითხვა 3: ზაზა მეიშვილთან ერთად მონაწილეობდით თუ არა მოსამართლეთა დისციპლინურ დევნაში? – საქართველოს საერთო სასამართლოების მოსამართლეთა დისციპლინური პასუხისმგებლობისა და დისციპლინური სამართალწარმოების შესახებ კანონის იმჟამინდელი რედაქციის 21-ე მუხლის შესაბამისად, საქართველოს საერთო სასამართლოების მოსამართლის მიმართ წარმებულ დისციპლინურ საქმეებს განიხილავდა სადისციპლინო საბჭო, რომელიც შედგებოდა 4 მოსამართლე წევრისა და 4 არამოსამართლე წევრისგან. 2000 წლიდან 2004 წლის მარტამდე მე ამ საბჭოს ვთავმჯდომარეობდი, ამავდროულად გახლდით საბჭოს ერთი-ერთი კოლეგიის მოსამართლე წევრი. საბჭოს 4 არამოსამართლე წევრს შორის იყო ბატონი ზაზა მეიშვილი. ის, როგორც არამოსამართლე წევრი მონაწილეობდა დისციპლინურ საქმეთა განხილვაში მოსამართლეებთან მაია ვაჩაძესა და დავით ანანიძესთან ერთად კოლეგიაში, ხოლო გადაწყვეტილების გასაჩივრების შემთხვევაში უკვე სადისციპლინო საბჭოში. კანონით დადგენილი საგამონაკლისო შემთხვევების დროს, როდესაც ჩვენი კოლეგიის შემადგენლობაში არ იყო არამოსამართლე წევრი, ჩანაცვლება ხდებოდა ბატონი ზაზა მეიშვილით. ასეთი შემადგენლობით საქმეთა განხილვის რაოდენობა არ აცილებულა სამს ან მაქსიმუმ ოთხს.
კითხვა 4: ზაზა მეიშვილთან ერთად მოსამართლეთა დევნისას ათავისუფლებდით თუ არა მათ თანამდებობიდან, მათ შორის საპროცესო ვადების დარღვევისას? – მოსამართლეთა თანამდებობიდან გათავისუფლების კანონით გათვალისწინებული საფუძვლების არსებობისას სადისციპლინო კოლეგია ან საბჭო კოლეგიის გადაწყვეტილების გასაჩივრების შემთხვევაში ათავისუფლებდა მოსამართლეებს დაკავებული თანამდებობიდან. აქ ვგულისხმობ დისციპლინური სამართალწარმოების შესახებ კანონის მე-2 და მე-4 მუხლის მოთხოვნებს. ჩემი მონაწილეობით სადისციპლინო საბჭოსა თუ კოლეგიაში საქმის განხილვის შედეგად თანამდებობიდან გათავისუფლდა 4 მოსამართლე, ხოლო დისციპლინური გადაცდომის ჩადენაში გამართლებულ იქნა 6 მოსამართლე. აქვე დავძენ, რომ აღნიშნული სტატისტიკა არის საჯარო ინფორმაცია და მისი მოძიება ნებისმიერ დაინტერესებულ პირს შეუძლია.
მე-9 კითხვა: საქართველის მოსამართლემ კანონიერ დოკუმენტად და დასაშვებ მტკიცებულებად შეიძლება თუ არა ცნოს სეპარატისტული ხელისუფლების მიერ გაცემული რომელიმე აქტი? – აღნიშნული შეკითხვა უკავშირდება დაკავებული გემიდან ამოღებულ დოკუმენტს, რომელიც ჩვენი საკასაციო ინსტანციის პალატის მიერ მტკიცებულებად იქნა გამოყენებული. ეს ინფორმაცია ადასტურებდა აფხაზეთის ტერიტორიაზე დაკავებული გემის ყოფნის ფაქტს. არაღიარებულ ტერიტორიაზე გაცემული დოკუმენტის მტკიცებულად მიჩნევა, თუ ის ამა თუ იმ ფაქტს ადასტურებს, არის მხოლოდ არა ქართული არამედ საერთაშორისო პრაქტიკით აღიარებული პრეცენდენტი და ამას ალტერნატივა არ აქვს. აღნიშნული არამც და არამც არ ნიშნავს ამ ტერიტორიის დამოუკიდებლობის აღიარებას სასამართლო გადაწყვეტილებაში", - განაცხადა ნინო გვენეტაძემ.
[state] => 1 [sectionid] => 1 [mask] => 1 [catid] => 5 [created] => 2015-03-14 08:06:08 [created_by] => 124 [created_by_alias] => [modified] => 0000-00-00 00:00:00 [modified_by] => 0 [checked_out] => 329 [checked_out_time] => 2015-03-14 08:20:13 [publish_up] => 2015-03-14 08:06:08 [publish_down] => Never [images] => [urls] => [attribs] => big_image=../photo/2015_02/0-1TEB-2015/gvenetadze_5980a.jpg multicategory=|11| video_file= video_image= video_type=1 show_title= link_titles= show_intro= show_section= link_section= show_category= link_category= show_vote= show_author= show_create_date= show_modify_date= show_pdf_icon= show_print_icon= show_email_icon= language= keyref= readmore= ext_link= galerycategory=0 [version] => 1 [parentid] => 0 [ordering] => 1 [metakey] => [metadesc] => [access] => 0 [hits] => 277 [metadata] => robots= author= [popup] => 1426320416 [corrected] => 0 [topic_id] => -1 [author] => Maka Chaganava [usertype] => Super Administrator [category] => პოლიტიკა [section] => IPN [slug] => 321305:nino-gvenetadze-deputat-zaqaria-qucnashvils-pasukhobs [catslug] => 5:politika [groups] => Public [sec_pub] => 1 [cat_pub] => 1 [audio] => [video] => [image] => [sec_access] => 0 [cat_access] => 0 [topic_title] => [rating_count] => 0 [rating] => 0 [text] => უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატი ნინო გვენეტაძე დეპუტატ ზაქარია ქუცნაშვილის მიერ დასმულ კითხვებს პასუხობს.
საპარლამენტო უმრავლესობის წარმომადგენლის შეკითხვებს გვენეტაძემ ჟურნალისტებთან დღევანდელ შეხვედრაზე უპასუხა, თუმცა მან პასუხი 9 კითხვიდან მხოლოდ 5-ს გასცა, დანარჩენებთან მიმართებაში კი დეპუტატი კონსტიტუციის 84-ე მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული იმპერატიული დათქმის: "არავის არ აქვს უფლება მოსამართლეს მოსთხოვოს ანგარიში კონკრეტულ საქმესთან დაკავშირებით" დარღვევაში დაადანაშაულა.
"ინტერპრესნიუსი" უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატის მიერ კითხვებზე გაცემულ პასუხებს უცვლელად გთავაზობთ:
"საზოგადოებისთვის ცნობილია, რომ ბატონმა ზაქარია ქუცნაშვილმა მომმართა კითხვებით და აღნიშნული ახსნა იმით, რომ უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატის მიმართ საზოგადოებაში არსებობს კითხვები. როცა კითხვებს გავეცანი მივიღე გადაწყვეტილება, რომ გარკვეულწილად საზოგადოების ინფორმირება მომეხდინა და ფრაქციის სხდომამდე მეცნობებინა საზოგადოებისთვის ჩემი დამოუკიდებულება დასმულ კითხვებთან მიმართებაში.
ბატონმა ზაქარიამ თითქოსდა მაღალი საჯარო ინტერესის დაკმაყოფილების მიზნით ჩემი სამოსამართლეო საქმიანობის შესაფასებლად დასმული 9 კითხვიდან 4 კითხვაში პირდაპირ მოითხოვა საკასაციო ინსტანციაში სისხლის სამართლის საქმეთა პალატაში ჩემი მონაწილეობით კოლეგიალურად განხილულ საქმეებზე კომენტარებისა და შეფასებების გაკეთება, ანუ მომთხოვა ანგარიში კონკრეტულ საქმეებთან დაკავშირებით. მხედველობაში მაქვს ბატონი ზაქარიას მიერ დასმული მე-5, მე-6, მე-7 და მე-8 შეკითხვა. კერძოდ: მე-5 და მე-6 შეკითხვასთან დაკავშირებით ბატონი დეპუტატისთვის არ აღმოჩნდა დამაკმაყოფილებელი ჩემი და მერაბ ტურავას მიერ საზოგადოებისთვის მიწოდებული ინფორმაცია, რომელიც "რუსთავი 2"-ის ეთერით მომზადებულ სიუჟეტს მიეძღვნა და დამატებით მოითხოვა ანგარიში კანონიერ ძალაში მყოფ გადაწყვეტილებებზე, რომელიც მხარის მიერ არ გასაჩივრებულა სტრასბურგის ევროპულ სასამართლოში. იურისტი დეპუტატი მე-5 შეკითხვაში ასევე განმეორებით შეეხო საკასაციო ინსტანციის მოსამართლეების მიერ თითქოსდა მექრთამე პოლიციელების გამართლებას და მათი ქმედებების ასევე თითქოსდა უკიდურესი აუცილებლობით გამართლების საკითხს, რაც ასევე "რუსთავი 2"-ის მიერ გავრცელდა და არის სრული სიცრუე და დეზინფორმაცია. მე-6 კითხვაში ბატონმა ზაქარიამ ასევე გაიმეორა გადაცემაში გაჟღერებული, გარდაბნის რაიონული სასამართლოს მოსამართლის მიერ ქრთამის აღების ფაქტი და დამატებით დაინტერესდა, გადავამოწმე თუ არა მე, როგორც მოსამართლემ პროკურატურაში ამ ფაქტთან დაკავშირებით პროკურატურის მიერ გამოძიების დაწყების ფაქტი. ჩემი სამოსამართლეო საქმიანობის შესაფასებლად, დეპუტატმა თვითშეზღუდვისა და თვითცენზურის კულტურის გარეშე საქართველოს კონსტიტუციის 84-ე მუხლის მე-3 ნაწილით გათვალისწინებული იმპერატიული დათქმა: არავის არ აქვს უფლება მოსამართლეს მოსთხოვოს ანგარიში კონკრეტულ საქმესთან დაკავშირებით, დაარღვია და პალატის შემადგენლობაში ჩემი მონაწილეობით განხილულ საქმეებზე ასევე მოითხოვა ანგარიში. ჩემი სამოსამართლეო საქმიანობის გაუმართლებელი და უხეში ხელყოფის მცდელობით დეპუტატი შეეცადა ეჭვქვეშ დაეყენებინა სასამართლო ხელისუფლების ავტორიტეტი, რაც სასამართლოს დამოუკიდებლობისა და მიუკერძოებლობის მაღალ იდეალს ეწინააღმდეგება. ასევე დეპუტატმა ქუცნაშვილმა საკუთარი ფრაქციის მოთხოვნა გაითვალისწინა და მე-6 და მე-7 კითხვებში, კონკრეტულად ვინმე მჭედლიძის მიმართ გამამტყუნებელ გადაწყვეტილებასთან დაკავშირებით ასევე მოითხოვა ანგარიში ჩემს მიერ მტკიცებულებების შეფასების ნაწილში, ხოლო მე-8 კითხვით დეპუტატ ვალერი გელაშვილის ინტერესების დამცველად მოგვევლინა და კოლეგიური წესით განხილულ საქმეში დაინტერესდა ჩემზე განხორციელებლი ზეწოლის ფაქტებით და დეპუტატ გელაშვილის ნათესავების პატიმრობისა და მისთვის განსაკუთრებით დიდი ოდენობით ღირებულების ქონების ჩამორთმევის საკითხით. ჩემთვის გასაოცარია ბატონი დეპუტატი გელაშვილის უფლებების დარღვევაზე ამ საქმით მსჯელობა, რომელიც ასევე არ გამხდარა დავის საგანი საერთაშორისო ან ევროპულ სასამართლოში მთელი ამ წლების განმავლობაშიც. ამ შემთხვევაშიც ბატონი ზაქარიას მიერ დაირღვა კონსტიტუციით, გაეროსა და ევროსაბჭოს უამრავი რეზოლუციით აღიარებული სასამართლოს დამოუკიდებლობის სავალდებულო პრინციპი. აღნიშნულმა ჩრდილი მიაყენა ჩემი, როგორც იმდროინდელი მოსამართლის ავტორიტეტს და სასამართლოს მიუკერძოებლობას, არადა ამ მაღალი პრინციპის დასაცავად ჩემი და ჩემი კოლეგების სასამართლო ხელისუფლებიდან უკანონოდ დევნის შემდეგ დღენიადაგ ვიბრძოდი.
დღეს მე, როგორც უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეობის კანდიდატმა უნდა დავიცვა სასამართლო ხელისუფლების ავტორიტეტი და მიუკერძოებლობა. ამასთან, მოქმედ მოსამართლეთა კორპუსს უნდა განვუმტკიცო რწმენა, რომ არავის აქვს უფლება მოსთხოვოს ანგარიში მოსამართლეს თავის სამოსამართლეო საქმიანობასთან დაკავშირებით, გარდა კანონმდებლობით გათვალისწინებული პროცედურებისა და წესისა.
რაც შეეხება კითხვების იმ ნაწილს, სადაც დეპუტატის მიერ დასმულია შეკითხვები, რომლებიც საჯარო ინფორმაციას უკავშირდება და მისი მოპოვება ისედაც უზრუნველყოფილია. მე გავცემ პასუხებს საჯაროდ ფრაქციის სხდომამდეც და ბუნებრივია, ფრაქციის სხდომაზეც.
1 კითხვა არის ასეთი ხასიათის: რამდენი გამამართლებელი განაჩენი გაქვთ გამოტანილი მრავალწლიანი სამოსამართლეო საქმიანობისას? – მოგეხსენებათ, 1999 წლიდან 2005 წლამდე მე ვიყავი მოსამართლე და ამ პერიოდში მოქმედი სისხლის სამართლის საპროცესო კანონმდებლობის მიხედვით, სისხლის სამართლის საქმეთა საკასაციო პალატის გადაწყვეტილება გამოდიოდა განაჩენის განჩინების სახით და ითვალისწინებდა განაჩენის გაუქმებას, საქმის შეწყვეტას ან განაჩენის შეცვლას განსასჯელის სასიკეთოდ. აღნიშნული სახის გადაწყვეტილებები ამ პერიოდში ჩემი და ჩემი კოლეგების მონაწილეობით – ანუ კოლეგიურად საქმის განხილვის წესით, ათეულობით მაქვს გამოტანილი, სადაც მე ან ვთავმჯდომარეობ პალატის სხდომებს, ან ვმონაწილეობ საქმის განხილვაში, როგორც მოსამართლე. აღნიშნული განჩინებები გამოქვეყნებულია, მათ შორის არაერთ გახმაურებულ საქმეზე. იყო შემთხვევა, როდესაც საკასაციო პალატამ, ჩემი მონაწილეობით თვით უვადო თავისუფლების აღკვეთით მსჯავრდებული პირიც კი გაამართლა.
კითხვა 2: ვინ გაგიწიათ რეკომენდაცია უზენაესი სასამართლოს მოსამართლის თანამდებობაზე? – ჩემი კანდიდატურის წარმდგენი მაშინდელი საქართველოს უზენაესი სასამართლოს შესახებ კანონის შესაბამისად გახლდათ საქართველოს უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე ბატონი ლადო ჭანტურია. ამ წარდგენას მხარს უჭერდა იმ დროინდელი რეფორმატორთა გუნდი, რომელიც ქვეყ